Amper een week geleden postte ik nog olijk een complottheorie om de draak te steken met het Coronavirus. Nu is de virusuitbraak zelf de draak geworden die ons land beheerst. Of toch niet?
Het gaat hard, de maatregelen vanuit de overheid volgen elkaar snel op. De beslissingen van het kabinet en de toespraak van Mark Rutte maakte indruk. “Wat gek” dacht ik. Deze keer heb ik niet standaard kritiek op VVD. Of zoek er iets achter of gooi mijn linkse kont in de krib. Nee, deze keer niet. Er is nog meer, in korte tijd zijn collega-ondernemers ongerust omdat opdrachten gecancelled worden en ineens vervallen afspraken voor toekomstige klimaatadaptieve projecten. Lezing en workshop vervallen. Hé, het veranderd. De eerste afzegging voor 2RH komt ook binnen. Stress is er zeker wel, je wilt je portefeuille gevuld houden. Maar minder stress dan anders. Het besef dat je niet de enige bent maakt het minder eng. Een soort van allemaal in hetzelfde schuitje. Het besef dat je je niet alleen zorgen maakt om de toekomst maakt het mild. En juist daardoor veranderd er ook in de stad veel (in Rotterdam in ieder geval, maar ongetwijfeld ook in andere steden).
Spontane Buurkracht, Steenbreek en Opzoomeren
Wat voorheen alleen lukte als het gestuurd werd vanuit overheid of buurtcomite’s en na overleg en plannen maken, gebeurt nu spontaan! Kinderen spelen buiten en iedereen let op elkaars kinderen. Buren praten meer met elkaar, bieden hulp aan en maken plannen voor samen dingen doen. De buurman met de betegelde tuin komt een schep lenen om tegels eruit te gooien en rozen te planten. De straatgroep op facebook was al een half jaar actief (4 leden waarvan ik en mijn vrouw er 2 waren) en groeit in drie dagen tijd naar 18. De wijkcomite’s zoals Mooi Mooier Middelland, Veerkrachtig BoTu en Actiegroep Oude Westen verleggen hun acties naar #Coronahulp. En het mooiste wat je overal ziet: het besef van wat er in je leven belangrijk is wordt helderder. Het kleine, het gelukkig zijn met je eigen gezin, je familie en de buurt. Het denken om anderen die het minder hebben en er concreet iets aan doen. Begrip, empathie, actiebereidheid en uitschakelen van je ego. Essentiële normen -wat mij betreft- leven op! De hamsteraars heb ik nog moeite mee om er een positieve draai aan te geven. Niet dat ik ze veroordeel dat is niet aan mij en ze handelen uit angst en niet perse egoisme. Wel zou het mooi zijn als de gehamsterde spullen en eten dat niet direct nodig is naar de voedselbank zou gaan…
Klimaat (voorheen milieu)
Doelen die ik nooit had voorzien worden snel gehaald: transport, industrie, cruiseschepen, vliegverkeer. Alle vervuiling neemt af en ook de uitstoot van o.a. Co2. Economisch gezien een verschrikking, want de hele keten ligt op zijn gat. Maar goed, de hele wereld gaat de pis in, dus wat dat betreft is het voor iedereen hetzelfde. De lucht klaart op in veel landen, net als het water in Venetie. Dn hier in IJsselmonde horen we de A15 niet meer. Er komt een versneld besef van de basisbehoeften: drinkwater, gezond en genoeg te eten. Steunen van lokale ondernmers. Het zorgen voor je eigen lichaam door het sterk te maken. Voorheen belangen die vooral in de ecohoek waarde hadden. In eerste instantie moeilijk te begrijpen dat er een omslag in denken en doen is bij veel mensen. Terwijl we al sinds tijden zoals de club van Rome propageerden wat goed is voor de aarde in relatie tot de mensen. Misschien van korte duur, maar de bewustwording om goed met onze aarde om te gaan groeit met de dag. Hoe kan dat? Gisterenavond viel het kwartje. Corona is zoveel tastbaarder en makkelijker te begrijpen dan milieuproblematiek en bovendien is het probleem kristalhelder. Het is een gevaarlijk virus dat zich snel verspreidt en mensen erg ziek maakt. Vrij logisch dat je je daartegen wilt beschermen en dus leeft naar de beperkingen en mogelijkheden van het moment. Corona-adaptatie dus.